Geheel onverwachts zit de familie Hazes weer in een conflict. Dit keer gaat het (weer) tussen Rachel Hazes en haar zoon André Hazes jr. En nee, Rachel wil deze keer niet met kroketten geassocieerd worden, maar ze wil dat haar zoon de naam ‘André Hazes’ niet meer gebruikt. Volgens haar moet hij zich voortaan André Hazes jr. noemen bij zijn optredens, cd’s et cetera. Het management van junior geeft echter aan dat hij de naam wil blijven gebruiken. Volgens hen is er immers niemand die denkt dat de oude Hazes komt optreden als ze horen dat André Hazes komt. Dit ligt voor André Hazes jr. helaas toch iets anders.

Regelmatig duiken ze op, parodieën op een bekend merk. Als de zaak escaleert, dan is het verweer vaak een beroep op vrijheid van meningsuiting/dat dit een toelaatbare parodie moet zijn. Een parodie-exceptie kennen wij in Europa (nog) niet in het merkenrecht. Logisch, want vaak is het gewoon keihard commercieel voordeel halen over de rug van het bekende merk.

Bijna elke supermarkt heeft een eigen huismerk. Supermarkten doen vaak hun best om de verpakkingen van deze huismerken te laten lijken op die van A-merken. Supermarkten proberen op deze manier mee te liften op de populariteit van A-merken. Zo ook de Lidl. Zij hebben al een aardige reputatie opgebouwd als het gaat om het laten lijken van huismerken op A-merken. Sinds kort heeft de supermarktketen ook hun frisdrankmerk Freeway een nieuw uiterlijk gegeven. Vooral het uiterlijk van de sinasfles valt op. Deze lijkt qua design wel heel erg op het A-merk Fanta. Zie bijvoorbeeld de kleur, de ronde vorm die een sinaasappel moet voorstellen, de lettertypen, de schaduw van de letters (beide donkerblauw) en het blaadje dat aan de letters vast zit. Maar mag dit eigenlijk zomaar? En wat kun je doen om dit te voorkomen?