Stacey had goed nagedacht hoe zij naakt in de Playboy zou willen staan. Ze had volgens de geruchten zelfs het Chanel Logo in haar schaamhaar laten graveren. Playboy heeft dit alleen niet toegelaten. Uit het merkenoogpunt is dit een correcte beslissing omdat Chanel de rechten op dit logo heeft. Gebruik zou daarom de nodige problemen kunnen opleveren. Nu wil ik niet direct een oordeel geven over de foto’s, maar ik kan me voorstellen dat dergelijke foto’s een invloed hebben op de goodwill van het merk. Als merkhouder wil je toch niet in iedere context te zien zijn. Daarnaast zouden lezers van het blad kunnen denken dat Chanel haar goedkeuring heeft verleend aan de naaktfoto’s of dat er een samenwerkingsverband bestaat tussen Stacey, Playboy en Chanel. Merkrechtelijk een goede zet.
Playboy wilde liever een meer ruigere look en daardoor dachten mensen ergens een piercing te zien. Rick, Niels en Edwin Evers van Radio 538 schakelden de mening van het brede publiek in. Alhoewel het blad pas net uit is, zijn er al foto’s te vinden op het Internet. Zij haalde de naaktfoto van het internet af en vergrootte het deel uit waar de piercing zou zitten. De vergroting werd op Facebook geplaatst en de discussie brandde los en zelfs Stacey werd overvallen met de vraag “heb jij daar een piercing?” Maar hoe zit dit eigenlijk juridisch, wat is het standpunt van Facebook en hoe ga je hier nu als bedrijf mee om?
Facebook stond de foto niet toe en de foto werd al snel verwijderd. Pornografische of erotisch content druisen namelijk in tegen de huisregels van Facebook. De goede zeden moeten wel gewaarborgd worden aangezien de site vrij toegankelijk is voor jong en oud. Standaard is dus eigenlijk dat alles in relatie tot seks snel geweerd wordt op het grootste social network.
Maar stel dat Facebook dit niet zou doen, welke mogelijkheden zijn er dan om op te treden tegen het plaatsen van de uitvergroting van Stacey’s onderkantje en is dat slim?
Playboy is uitgever en omdat zij de foto’s heeft gemaakt en gepubliceerd is zij auteursrechthebbende op de foto’s. Als auteursrechthebbende kan zij zich verzetten tegen verdere openbaarmaking en verveelvoudiging. Het plaatsen van uitvergrotingen op het Internet is een vorm van openbaarmaking en verveelvoudiging. Daar kan Playboy dan tegen optreden maar ook al kan dat juridisch, toch moet je ook goed uitkijken wat de mogelijke publicitaire gevolgen zijn. Social media zijn zeer dynamisch, en een verhaal kan heel erg snel een eigen leven gaan leiden. Ook al is er soms een juridische grondslag, dan nog is het soms beter een andere weg te kiezen om de publieke opinie niet tegen je te krijgen (denk aan de Nestle- Greenpeace case met de gebroken Gorilla vingertjes).
Naast Playboy zou ook Stacey zich kunnen beroepen de Auteurswet en dan met name op haar portretrechten en bescherming persoonlijke levenssfer (8EVRM). Ondanks dat op de uitvergrootte foto nog maar een klein deel van het portret is overgebleven, is het duidelijk dat het om haar gaat. Dit wordt nog verstrekt doordat haar naam in combinatie met haar onderstukje is neergezet.
Om op te treden tegen de foto moet Stacey echter wel een redelijk belang hebben. Een redelijk belang kan bijvoorbeeld privacy redenen zijn. Alleen op hoeveel privacy kan je nog beroepen als je al uit de kleren bent gegaan?
Stacey beweert dat de uitvergroting vlekjes vertonen die niet op de originele foto staan. Bovendien zegt zei dat zij op haar intieme delen geen piercing heeft. Stacey suggereert hiermee dat de foto bewerkt is. De vraag die dan gesteld moet worden in hoeverre de bewerking schadelijk is voor het imago van Stacey. Zo wordt het dan weer een belangenafweging, want de andere partij zal zich natuurlijk gaan beroepen op vrijheid van meningsuiting.
De enorme hype rond de foto van Stacey heeft in ieder geval veel aandacht aan het kerstnummer van Playboy gegeven. Benieuwd of de zaak hiermee afgesloten is, of dat deze actie nog een juridisch kerststukje op gaat leveren?