Bekende mensen, waaronder leden van vorstenhuizen, zijn veel besproken personen in de pers. Juist vanwege de publieke functie hebben zij meer te dulden. De Koninklijke familie van Monaco voert al jaren rechtszaken tot aan het Europese Hof om hieraan een halt toe te roepen. De eerdere rechtszaak rond de paparazzi foto’s van prinses Caroline maakt duidelijk dat niet alles is geoorloofd. Onder het mom van vrijheid van meningsuiting (art 10 EVRM) kan niet iedere foto zomaar gepubliceerd worden. Ook de Koninklijke familie heeft recht op bescherming van hun privéleven (art 8 EVRM). Doorslaggevend bij wat nu belangrijker is (de persvrijheid of het recht op privacy van het individu), is de aard van de informatie. Draagt die bij tot het publieke debat en is dit van belang voor het relevante publiek?
Afgelopen maand heeft het Europese Hof een uitspraak gedaan over de publicatie van het buitenechtelijk kind van Prins Albert van Monaco. Het blad Paris Match, publiceerde in 2005 een artikel waarin een stewardess beweerde een zoon te hebben van Prins Albert. The Daily Mail maakte een paar dagen eerder melding van dit artikel, waarop Prins Albert een verbod eiste. Paris Match publiceerde echter het verhaal waarop Prins Albert een rechtszaak aanspande tegen de uitgever. De publicatie maakte een onherstelbare inbreuk op zijn privéleven. Door de publicatie kon hij niet langer zijn relatie en het buitenechtelijk kind geheim houden. In Frankrijk kreeg hij van de rechter gelijk en 50.000 euro schadevergoeding toegekend omdat het artikel vooral ter bevrediging was van de nieuwsgierigheid van de lezer en niet bijdraagt tot het publieke debat.
Paris Match was het hier niet mee eens en vond dat de persvrijheid in deze zaak zwaarder moest wegen en kreeg afgelopen maand gelijk van het Hof. Ook al kan volgens de wet in Monaco het kind geen troonopvolger worden, het feit dat er een buitenechtelijk kind bestaat, is van belang voor de bevolking van Monaco. In een publiek debat over het politieke stelsel/ de monarchie kan dit van belang zijn. Volgens het Hof is dit niet een simpele zaak tussen alleen de uitgever en Prins Albert. Ook de moeder en het buitenechtelijk kind hebben bij de publicatie een belang (een derdenbelang).
In het artikel vertelt de moeder een aantal privé gevoelige zaken. Zij heeft bewust de pers gezocht met deze informatie om voor haar kind publieke erkenning te krijgen en heeft het artikel (ook namens haar kind) goedgekeurd voor publicatie. De veroordeling door de Franse rechter van het Paris Match was daarom in strijd met de persvrijheid.
Met dit derdenbelang lijkt de persvrijheid iets meer ruimte te krijgen, echter nog steeds mag niet alles. De informatie moet namelijk wel kloppen en de toon moet ook niet onbehoorlijk en onnodig kwetsend zijn. Er mag dus iets meer, maar niet alles is goed te praten onder het mom van “vrijheid van meningsuiting”.
