De in Engeland bekende (en bij juristen bekende) telefoonmaatschappij O2, heeft het merk O2 geregistreerd in de Europese Unie. Zowel als woordmerk en als logo (in bijna 20 variaties). Het merk is geregistreerd voor vrijwel alle klassen, dus ook voor drukwerk. Het logo O2 is tevens gebaseerd op het scheikundige symbool O2, en is te omschrijven als rank en slank.
Gerolf Annemans van de Belgische politieke partij Vlaams Belang heeft op de omslag van zijn boek het scheikundige symbool O2 gebruikt, het teken dat staat voor zuurstof. Op zich ook logisch gezien de subtitel van het boek “Zuurstof voor Vlaanderen”. Het teken O2 op de kaft van het boek, lijkt niet (qua design) op het logo van de telefoonmaatschappij en is meer te omschrijven als een “Bold” lettertype waar de 2 in de O verwerkt zit. Naast het boek zijn er ook T-shirts te koop met dit design.
De Engelse maatschappij maakt bezwaar tegen het gebruik van het teken O2. Dit zou merkinbreuk zijn en er zou gevaar voor verwarring bestaan. De telefoonmaatschappij wenst niet geassocieerd te worden met politieke partijen of politieke boodschappen. Door het boek en de T-shirts van Vlaams Belang, lijdt het bedrijf imagoschade, zo stelde de advocaat in de pers.
De uitgever was dusdanig getergd dat die volgens de pers het merk zou zijn gaan aanvechten bij het Europese merkenbureau (volgens het register is dat nog niet gedaan). Het is niet meer dan een chemische formule dus zou het geen merk kunnen zijn volgens de uitgever.
Beide partijen scheuren hier aardig uit de bocht. De uitgever wat betreft het merk O2. Dat is natuurlijk een prima merk, ook al staat het voor zuurstof. Zolang het merk niets te maken heeft met zuurstof, kunnen algemene begrippen en namen natuurlijk prima dienen als merk. Merken worden geweigerd als ze de diensten beschrijven (en daardoor geen onderscheidend vermogen hebben). Voor telefoondiensten is het dus een prima merk.
Maar ook O2 lijkt de plank aardig mis te slaan. Is het design op dit boek van het teken O2 wel merkgebruik? In dit geval gaat het alleen om het design (en misschien zelfs titel) van een boek en meer niet. Er wordt geen reeks uitgebracht onder deze titel. Het publiek zal in de omslag dan ook geen merk zien, maar eerder een visualisatie van de titel “Zuurstof voor België”. De door )2 gestelde kans op verwarring, klinkt dan ook een beetje belachelijk.
Het is daarnaast maar de vraag of de rechter O2 wel zo’n bekend merk zal vinden in België en als die dat al vindt, of er dan te verwachten is dat het publiek een verband zal leggen tussen de titel en de telefoonmaatschappij. Als het publiek namelijk totaal geen verband legt met het bekende merk en als het gebruik niet van invloed is op het koopgedrag van het publiek, kan er ook geen sprake zijn van inbreuk. Allemaal dus een beetje heel ver gezocht van O2. Wel een voordeel voor Gerlof Annemans, want de actie van O2 heeft het boek volop in de schijnwerpers gezet. Nu nog wacht op de uitspraak van de rechtbank.
