Entertain Dinner Ware BV importeert vanuit China 575 aggregaten naar Nederland. De aggregaten zijn voor een goedkoop prijsje te koop. Op de aggregaten en de verpakking staat ondermeer GX390 en op de handleiding staat ‘Powered by GX390’. GX is een merk van Honda en 390 is het type aanduiding waaronder de Honda aggregaten worden verhandeld. Met de aanduiding GX390 wordt de suggestie gewekt dat deze aggregaten dus van Honda zijn, dus merkinbreuk.
De Douane in Rotterdam onderschept de container. De douane en SNB-REACT werken nauw samen om de handel in namaakproducten te bestrijden. Honda is aangesloten bij SNB-REACT. Op basis van haar merkrechten en het beroep op de richtlijn bestrijding Namaakproducten laat Honda beslag leggen op de gehele partij.
Entertain heeft de aggregaten al betaald en ziet de gedroomde winst in rook opgaan. Zij biedt aan om de stickers GX390 te vervangen door EM5OO. Honda gaat hiermee niet akkoord. Honda vreest namelijk dat na de verwijdering van de GX390 stickers, derden er later opnieuw stickers op plakken met Honda type nummers. De markt zou dan nog steeds kunnen denken dat deze namaak producten van Honda zijn.
Entertain biedt daarna aan om de partij terug te sturen naar China. Honda wijst ook dit voorstel af. De kans bestaat dat de producten dan alsnog via een andere route in de Europese Unie terecht komen. Na bestudering van de foto’s komt Honda tot de conclusie gekomen dat de aggregaten waarschijnlijk niet voldoen aan de veiligheideisen. Het zou maatschappelijk onwenselijk zijn dat de aggregaten in het vrije verkeer zouden worden gebracht.
De rechter stelt Honda op alle punten in het gelijk. Honda heeft zowel de aanduiding GX als Powered by Honda als merk geregistreerd. Entertain maakt inbreuk door op zijn aggregaten GX390 en POWERED BY GX390 te zetten.
Daarnaast is er sprake van namaakgoederen. Deze goederen moeten zoveel mogelijk uit de handel worden gehouden. De rechter acht het gevaar aanwezig dat de partij goederen wederom in het verkeer wordt gebracht al dan niet met de GX aanduiding. Het feit dat de aggregaten een mogelijk gevaar opleveren voor de volksgezondheid is extra zwaarwegend argument om het beslag op de partij goederen niet op te heffen. De richtlijn namaakbestrijding is daar namelijk vrij duidelijk over. Namaak is namelijk heel vaak super onveilig en vormt een bedreiging voor de consument. “De handel in namaakgoederen, door piraterij verkregen goederen en, in het algemeen, van alle goederen die inbreuk maken op intellectuele eigendomsrechten, berokkent bonafide fabrikanten en handelaren en houders van rechten aanzienlijke schade, misleidt de consument en brengt in sommige gevallen zijn gezondheid en veiligheid in gevaar. Dergelijke goederen moeten zoveel mogelijk uit de handel worden gehouden en er moeten maatregelen worden getroffen die op doeltreffende wijze een einde maken aan deze illegale activiteiten, zonder de vrijheid van het legitieme handelsverkeer in gedrang te brengen”.
Omstikkeren en alsnog verkopen is dus geen optie. Een te zware sanctie? Nee, want dat argument van veiligheid is niet een sprookje. Denk maar aan de spontaan exploderende namaak batterijen voor mobiele telefoons. Bij namaak aggregaten is het bekend dat zij vaak veel warmer worden dan de maximale toegestane temperatuur (bekend zijn aggregaten die tegen de 250 graden worden terwijl ze maximaal ca 50 graden mogen worden). Aan de andere kant ook wel logisch, want de producten worden niet voor niets zo goedkoop aangeboden. Dat kan juist door niet alle veiligheidsaspecten over te nemen. Namaakbestrijding is dus niet alleen in het belang van de merkhouder, maar juist ook om de zware criminaliteit aan te pakken en om te voorkomen dat de veiligheid en gezondheid van de consument in het geding komt.
