Volgens de advocaat van de beide dames Zoé Renault, zouden zij het mikpunt van spot worden. De dames zouden opmerkingen naar hun hoofd krijgen als: “Heeft Zoé vandaag niet een grote beurt nodig”, “Mag ik de airbags zien” of “Zal ik je bumper even oppoetsen”. In deze zaak beriepen de eisers zich ook op een nieuw soort eigen recht, namelijk dat voornamen van mensen zijn. Dit zou een soort algemeen superrecht zijn dat boven het merkenrecht uit zou stijgen.
De Franse rechter ging hier natuurlijk niet mee akkoord. Geheel absurd was deze redenatie niet. In het verleden zijn er landen geweest (o.a. Angelsaksische) waar het moeilijk was om familienamen als merk geregistreerd te krijgen. De merkenautoriteiten checkte dan altijd het telefoonboek en kwam een naam vaak voor, dan kon je een flinke procedure starten om die alsnog in geschreven te krijgen.
Tegenwoordig is die eis vaak vervallen. Familienamen zijn dan ook niet ongebruikelijk als herkomstteken en de enige manier om een monopolie op deze naam te krijgen is door de naam als merk te laten vastleggen. Zo kennen wij in Nederland diverse bekende familienamen als sterke merken zoals PHILIPS en VROOM&DREESMAN.
De rechten ontstaan dus door een registratie en niet uit zichzelf. Juist om die reden registreren bekende artiesten en Nederlanders vaak hun naam te gelden te maken en om ambushing en meeliften op de bekendheid van deze artiesten te voorkomen.
Dat is niet alleen in de Benelux het geval. Zo betoogde Renault in deze rechtszaak dat de naam ZOE wereldwijd al gekoppeld is aan ruim 120 producten en dat duizenden andere producten gewoon een familienaam als merk hebben, waaronder ook 2 andere Renaults, namelijk de Renault Clio en de Megane.
