Nietig merk, slechts wervende slogan?
|
|
|
|---|
In 1980 registreert Laurent Zilberberg voor het eerst het logo boven ( vertaald J’AIME PARIS/ I LOVE PARIS). Daarna volgens er nog een aantal Franse en Engelse varianten hierop. Al deze merken worden geregistreerd voor een breed scala aan producten. Het merk is geïnspireerd op het bekende design I LOVE NY van de Amerikaanse kunstenaar Milton Glaser uit 1977. Zilberberg geeft de merken in licentie voor merchandising producten. Op basis van de oudere registraties maakt de houder regelmatig bezwaar tegen nieuwe aanvragen zoals bijvoorbeeld J’MONACO.
Als Zilberberg oppositie instelt tegen L’LA TOUR EIFFEL en PARIS JE T’, gaat de wederpartij in de aanval. Die stelt dat de geregistreerde merken eigenlijk helemaal geen merk kunnen zijn omdat de consument hier geen herkenningsteken in ziet, maar alleen een promotionele / wervende slogan. Hij start daarom (na dertig jaar) als tegenactie een nietigheidsoppositie tegen de merken. Worden de oudere merken nietig verklaard?
Uitkomst
In eerste instantie worden de merken nietig verklaard voor de waren en diensten inde klassen 09, 14, 16, 18, 21, 24, 25, 28, 33, 34 en 35. Het bewijs dat Zilberberg heeft ingediend was niet voldoende om te bewijzen dat het merk mogelijk onderscheidend vermogen heeft gekregen door gebruik over de afgelopen dertig jaar. De kamer van beroep is het hier mee eens in 2013.
Het Franse Hof van Cassatie is het hier mee eens. De merken I LOVE PARIS (of een naam van een andere stad) verwijzen direct naar die plek. De gemiddelde consument is in dit geval de redelijk oplettende en attente toerist, op zoek naar souvenirs van een bepaalde stad (Paris). De consument ziet in het teken dan ook geen herkenningsteken van een bepaald bedrijf maar ziet het als een uiting om op een product aan te geven dat het hier gaat om een souvenir uit een bepaalde stad (Parijs). De oudere merken zijn daarom nietig. Het gebruik over de afgelopen dertig jaar heeft ook geen effect omdat inburgering niet aangetoond is.
In de Benelux is eigenlijk al eerder een vergelijkbare uitspraak geweest in verband met I LOVE SURINAME voor een beurs met Surinaams voedsel. Ook daar werd geoordeeld dat het publiek in het logo (tekst met het rode hart vormpje) geen merkteken ziet, maar dit eerder zal opvatten als een promotionele, wervende uiting dat iemand een fan is van Surinaams eten. De rechter oordeelde toen dat het merk geen onderscheidend vermogen had.
Partijen: Laurent Zilberberg vs Paris Wear Diffusion
Uitspraak: Franse Hof van Cassatie, 6 januari 2015, Appeal No 1317108
